Ζητείται φουτουριστής

Οι συναντήσεις προσωπικοτήτων προερχομένων απο εντελώς διαφορετικά κοινωνικά , ιδεολογικά ή πολιτισμικά πλαίσια έχουν πάντα ένα ενδιαφέρον.

Το 1930, τρία χρόνια δηλαδή πριν το θάνατό του, ο Κωνσταντίνος Καβάφης δέχτηκε την επίσκεψη ενός άλλου διάσημου τέκνου της Αλεξάνδρειας: του Φίλιππο Τομμάσο Μαρινέττι, ιδρυτικής φιγούρας του φουτουριστικού κινήματος και συμμετόχου στο φαστιστικό κόμμα του Μουσολίνι.

Το τι διαμείφθηκε σ’ αυτήν τη συνάντηση έχει καταγραφεί (Catraro Atanasio, Ο φίλος μου ο Καβάφης) και έχει ως ακολούθως:

Μαρινέττι: “Κι εσύ Καβάφη είσαι φουτουριστής… Είσαι άνθρωπος του Παρελθόντος. Ποιητής, αλλά έως ένα ορισμένο σημείο. Το βλέπω ότι δεν σου κάνει εντύπωση η ομορφιά των μηχανών (τα αυτοκίνητα για παράδειγμα) και χρησιμοποιείς ακόμα ρήματα και κομμάτα και τελείες, και περιφρονείς το ηλεκτρικό φως. Όλα αυτά δεν έχουν μεγάλη σημασία. Είσαι άνθρωπος του παρελθόντος ως προς τη δομή όμως απ’ ότι μπορώ να ανακαλύψω στα ποιήματά σου, συμπεραίνω ότι είσαι φουτουριστής. Έχεις οικουμενικές ιδέες, αναδημιουργείς εποχές του παρελθόντος τέλεια και γοητευτικά και τις μεταφέρεις στην εποχή σου. Κοντολογίς, έχεις ξεφύγει από τον σάπιο ποι ητικό κόσμο του δακρύβρεχτου ρομαντισμού του δέκατου ένταου αιώνα και από τα θέματά του -που ταίριαζαν σε λατέρνα. Σε καταλαβαίνω ή κάνω λάθος;”

Καβάφης: ” Η ιδέα σου είναι πράγματι θαυμάσια, αγαπητέ Μαρινέττι, αλλά μου φαίνεται κάθε άλλο παρά φουτουριστής είμαι”.

Μαρινέττι: “…Όποιος προπορεύεται της εποχής του στην τέχνη ή τη ζωή, είναι φουτουριστής”.