Μιά αφιέρωση στη houlia...

την blogger που της αρέσει η ποίηση, και που διάφορα ζώα ερίζουν πέριξ της φωλιάς της, και που μ' έκανε να ζηλέψω επειδή πήγε στο Καστελόριζο.

Για τα κορίτσια Άλλοι πρέπει να πάρουν μακρούς δρόμους, στους σκοτεινούς ποιητές να πάνε. Πάντα, έναν οποιονδήποτε ρωτάνε μη κ' είδε να τραγουδά κάποιον, ή σε χορδές τα δάχτυλα να βάζει. Μονάχα τα κορίτσια δε ρωτάνε ποιό γιοφύρι σε κείνες οδηγεί. Μόνο, που πιο φωτεινά χαμογελούν κι από ένα περιδέραιο μαργαριτάρια, που έχει κανείς μες σ' όστρακο ασημένιο. Κάθε πόρτα από τη ζωή τους ξεκινάει και σ' ένα Ποιητή πάει και στον κόσμο. Ραϊνερ Μαρία Ρίλκε