Διαφημίσεις

Google
 

Από τη νέα Διεύθυνση

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Σάββατο, Απριλίου 15, 2006

Τρεις έφηβοι

Άκουσα κάποια ιστορία τελευταία, για ένα 17άχρονο που κυνηγάει την πρώτη του ερωτική εμπειρία κι αναπόφευκτα το μυαλό μου γύρισε κάμποσα χρόνια πίσω, στην ίδια ηλικία και στην ίδια θέση.

Raymond Radiguet

Όχι εντελώς ίδια δηλαδή, γιατί ήταν άλλη εποχή κι άλλες συνθήκες.

Πέραν όμως των αυτονόητων, υπήρχε (ίσως) κι άλλη μια διαφορά: Εγώ έζησα αυτή την αναμονή στη σκιά ενός πιο πεπειραμένου, μικρότερου μεν, αλλά πολύ παλιότερου. Κι αυτό γιατί μόλις ένα χρόνο πριν, είχα διαβάσει το βιβλίο του Ραϋμόν Ραντιγκέ “Le Diable Au Corps” κι είχε και σε μένα μπει ο διάβολος μέσα μου. Παραδόξως όχι ο παρεπιδημών τη γενετήσια περιοχή, αλλά ο διάβολος της συγγραφής. Γιατί ο Ραντιγκέ ήταν ένας έφηβος που έζησε το ξεκίνημα του έρωτα αλλά και όλη την υπόλοιπη διαδρομή, σ' ελάχιστο χρόνο. Aρκετό όμως για να την κάνει βιβλίο και να γίνει διάσημος στο μεταπολεμικό Παρίσι τη δεκαετία του '20 και να εξακολουθεί να είναι διάσημος ως σήμερα και ποιος ξέρει πόσο ακόμα.

Nude reading

Το να ζήσεις τόσο πολύ τον έρωτα, τόσο νωρίς, αφήνει μια περίεργη αναπηρία: την αναπηρία της πείρας, που σου κάνει την μετά ζωή γνωστή και βαρετή. Κι Ραϋμόν είχε ήδη πολύ πείρα. Ήταν 'καμένος' από τις καταχρήσεις. Σε μια από κείνες τις μαεστρίες της μοίρας, υπέκυψε στον τύφο, είκοσι μόλις χρονών, και βαλσαμώθηκε στο μαυσωλείο της φήμης με το μόνο βιβλίο που άφησε πίσω του. Κατά τ' άλλα, κάτι σκόρπια ποιήματα κι ένα δεύτερο βιβλίο, αμφισβητούμενο αυτό, γιατί το περιμάζεψε ο Κοκτώ, που μάλλον έκανε κάτι πολύ παραπάνω από απλή επιμέλεια.


Man and Woman making love by Shigenobu

Έτσι λοιπόν ο άλλος έφηβος, εγώ, (γιατί εγώ είναι ένας άλλος, μας λέει ο Ρεμπώ), ονειρευόταν τότε την πρώτη του: φορά και γυναίκα.

Και κατά το παράδειγμα του δασκάλου του, την ονειρευόταν μεγάλη κι έμπειρη. Όχι τόσο μεγάλη όμως, που να γίνεται μάνα του, ούτε τόσο έμπειρη που να θεωρείται 'δεύτερο χέρι'. Κι ονειρευόταν επίσης το πρώτο του βιβλίο. Κι έλεγε μέσα του πως μετά απ' αυτό τίποτα δεν θα τον ενδιαφέρει κι ότι θα μπορούσε ν' αναχωρήσει απ' αυτό τον κόσμο, ακούσια ή εκούσια, και να μπει στο Πάνθεον που τον περίμεναν ο Ραϋμόν κι ο Τζιμ Μόρισον, ο Γκαλουά κι η Τζάνις Τζόπλιν.


Απ' όλα αυτά τα μεγάλα, τα λαμπρά και τα ωραία, συντελέστηκε μόνο ένα: χωρίς φωταψίες και τυμπανοκρουσίες, υπήρξε κάποτε μια πρώτη φορά!

Μα τώρα, το γεγονός που θα 'πρεπε να στοιχειώνει τη μνήμη, διαγκωνίζεται με τις ανεκπλήρωτες ευχές και πόθους που έρχονται δω και σας εξομολογούνται. Γι αυτή την αμαρτία, από τον πρώτο έρωτα, ζητάω άφεση...