Ουδέν Σχόλιον!

Τον τελευταίο καιρό έχω μειώσει αισθητά τα σχόλια σε άλλα μπλογκ. Ο λόγος είναι η κούραση που νοιώθω να λέω πάνω κάτω τα ίδια πράγματα κάθε φορά.

Αν σ’ αρέσει ένα ποστ, το επαινείς και το δηλώνεις ρητά, κι αυτό είναι δίκαιο και σωστό και για το δημιουργό του ποστ αλλά και για να δημιυργείται μια ισορροπία στη μπλογκόσφαιρα. Μετά από μήνες σχολιασμών όμως κι αφού έχω πει για πολλά ποστ “εξαιρετικό“, “πολύ καλό“, “όμορφο” κτλ, κάπου πια νοιώθω ότι αρχίζουν και χάνουν το νόημά τους αυτές οι λέξεις. Κι αυτό είναι προσβλητικότερο για τους ιστολόγους που πιθανόν να σχολίαζα.

Τελικά πού αποσκοπούν τα σχόλια; Φαντάζομαι, οι εμπνευστές αυτής της λειτουργίας είχαν στο νου τους περισσότερο μια δημόσια συζήτηση παρά ένα χώρο επευφημιών κοινού.

Συζήτηση όμως μπορεί να υπάρξει στα θέματα που χωρούν συζήτηση. Και δεν είναι όλα τέτοια.

Η αποχή από τον σχολιασμό επιφέρει την στέρηση του σχολιασμού, γιατί όλα σ’ αυτή τη ρημάδα την μπλογκόσφαιρα λειτουργούν στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας.

Το linkblog στο monitor θα μπορούσε κάλλιστα να έχει και το νόημα του ότι κάτι το εκτιμώ και μ’ αρέσει αλλά επειδή δεν μπορώ να είμαι κολλημένος στο monitor για να δω πότε θα δημοσιεύσουν ποστ οι μπλογκερς που παρακολουθώ, ούτε αφού δω το ποστ στο μπλογκ τους να πάω να το ψάξω στο monitor έχω χρόνο, κι αυτή η λύση δεν εξυπηρετεί.

Ίσως αν ο Παναγιώτης Βρυώνης έβγαζε κανένα μαγικό add-on που να το κολλάει σαν κουμπάκι ο καθείς στο μπλογκ του κι όπου ο κάθε επισκέπτης πατώντας το θα μπορούσε να κάνει αυτόματα linkblog στο monitor;;; Λέμε τώρα!

Λύση δεν έχω βρει. Μόνο προβληματισμούς εκθέτω ελπίζοντας να με φωτίσει κάποιος με κανένα σχόλιο