Άσπρο/Μαύρο

Η αλήθεια είναι ένα προϊόν στο οποίον ισχύει ο νόμος της τέλειας αγοράς: κανένα μονοπώλιο / ολιγοπώλιο και την παίρνεις στην φτηνότερη τιμή. Αν κάποιος από αυτούς τους δύο όρους δεν τηρείται, δεν είναι αλήθεια.

Το λέω γιατί θυμήθηκα μια ιστορία που μ' είχε εντυπωσιάσει βαθεία και που την άκουσα στις τάξεις ενός μεταπτυχιακού για ... χαρτογιακάδες, μέρος που δεν βρίσκεις αλήθειες κατά την κοινή προκατάληψη.

Λέει η ιστορία:

Ενας καθηγητής ψυχολογίας αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα με τους φοιτητές τους, ας πουμε 30 τον αριθμό.
Πιάνει τους 29 κατ' ιδίαν και τους λέει: "Οταν θα μπω στην τάξη, θα σε ρωτήσω τι χρώμα έχει αυτό το άσπρο χαρτί. Κι εσύ θα πείς μαύρο". Ο τριακοστός μένει στο μαύρο σκοτάδι.

Χτυπάει κουδούνι, μπαίνουν στην αίθουσα οι φοιτητές, μπαίνει κι ο καθηγητής κι αρχίζει τις ερωτήσεις κραδαίνοντας το άσπρο χαρτί.
"Τι χρώμα είναι αυτό παιδί μου;"
"Μαύρο κύριε καθηγητά"
"Εσύ τι λές παιδί μου;"
"Μαύρο κύριε καθηγητά"
"Συμφωνείς εσύ ο τρίτος;"
"Μάλιστα κύριε καθηγητά"

Και ούτω καθεξής, ώσπου έχουν απαντήσει κι οι 29 και μένει ο τύπος που δεν συμμετείχε στην "συνομωσία".

"Πες μας κι εσύ (ρε μαύρε, συμπληρώνω εγώ) τί χρώμα έχει το χαρτί;"
Ο άλλος διστάζει λίγο αλλά μετά απαντάει αδύναμα: "Μαύρο"

"Ρε συ τρελός είσαι; Δεν βλέπεις ότι είναι άσπρο το χαρτί;"
"Το βλέπω κύριε καθηγητά αλλά αφού όλοι λέγαν μαύρο, πίστεψα ότι μάλλον κάποιο λάθος θα έκανα εγώ".

Η θέση μας στην ομάδα καθορίζει το τι τελικά θα πιστέψουμε για αλήθεια. Είναι μια θέση που είναι στη φύση μας.

Αλλά ο άνθρωπος είναι αυτό που καταρακώνει την φύση με όλες τις έννοιες. Ας το κάνει και μια φορά για καλό σκοπό.