Le temps qui passe

---

Ένα σίγουρο κριτήριο να καταλάβεις ότι έχεις μεγαλώσει είναι όταν αρχίζεις να κρίνεις τις νεώτερες γενιές.
Εγώ μάλλον έχω μεγαλώσει πολύ, γιατί επιδίδομαι στο σπορ συστηματικά.
Αν κάτσω και σκεφτώ τους λόγους των κριτικών μου, θα μπορούσα να τους συνοψίσω στους ακόλουθους.

α. Συντηρητισμός
β. Γλωσσική φτώχεια
γ. Φτηνό γούστο

Μιλάω για τις γενιές των νέων σ' αυτή τη ρημάδα χώρα, γιατί παραέξω δεν ξέρω τι γίνεται (κι ας τα κάνουν γης Μαδιάμ στο Παρίσι).
Αν θέλω όμως να είμαι δίκαιος, πρέπει να τους αναγνωρίσω ελαφρυντικά:
Γεννήθηκαν σε εποχή παχειών αγελάδων (κι ας γκρινιάζουμε συνέχεια για την ανέχειά μας), κι οι χορτάτοι δεν φημίζονται για επαναστάτες.
Ζούνε βουτηγμένοι στα media κι ειδικά στην τηλεόραση, που η αισθητική της τους βάφει τα νύχια και βάζει ζελέ στα μαλλιά.
Και, τέλος, έβγαλαν ή βγάζουν ένα σχολείο του οποίου τα μάτια είχαμε φροντίσει να βγάλουμε εμείς.
Γι αυτό θα απεμπολίσω την κριτική μου, θα αφήσω τους νεώτερους να βρούν το δρόμο τους, θα γυρίσω στον δικό μου (στην τρύπα μου) και θα ψιθυρίσω τις φιλοσοφίες μου:

Η αναμονή
όχι η διάρκεια
μας υποβάλλουν
την Αιωνιότητα.

---