Εφευρίσκων προγόνους

Aναζητώ στο παρελθόν τα πρόσωπα εκείνα και τα ίχνη που δικαιώνουν την ύπαρξή μου όχι ως παρθενογέννεση, αλλά ως δια μεταλλάξεων δημιουργία. Δημιουργία που σβύνει τα ίχνη της στην άμμο ο άνεμος του χρόνου.
Γι αυτό δύο τινα:

Ένα ποίημα:

Από ένστιχτο γεννάμε προγόνους
Με ανατόμο πρόθεση
Αγαλμάτων κόβουμε χέρια
Να φυρτώσει στη θέση τους
Άφθονη Ηλικία
Και πλαστική στις λέξεις κάνουμε . Καί λίφτιν!
Με εις -εως γενικές
Να φαίνονται παιδούλες αρχαίες

Κι αναρωτιέμαι
Τόση καταχτημένη μαστοροσύνη
Δεν το μπορεί
Να φτιάξει κι ένα άξιο ξόανο
Από την πέτρα του αύριο;

Κι ένας πρόγονος:

Πλατωνικός έρως =μαλακόν παξιμάδιον δια τους μη έχοντας οδόντας
Εμμανουήλ Ροϊδης